گل مژه ( با نام استای یا هوردئولوم نیز شناخته می شود)همانند جوشی بزرگ است که به صورت یک توده زرد یا سفید در ناحیه چشم و پلک ها نمایان می شود. این عارضه نوعی عفونت است که توسط استافیلوکوک ها ایجاد می شود. علل بروز گل مژه ورود باکتری هاست که در نهایت منجر به عفونت و درگیر شدن پلک بالا و پایین و در نهایت بسته شدن مجرای غدد چربی در پلک می شود.
شالازیون یک نوع برجستگی و تورم در زیر پوست پلک است که نتیجه بسته شدن مجرای چربی است و باکتری در ایجاد آن نقشی ندارد هر چند که می تواند با یک عفونت ثانویه همراه شود.
بلفاریت یک التهاب و عفونت پلک است که می توند در سرتاسر پلک ظاهر شود و با شوره و ترشحات همراه باشد و نتیجه عفونت غدد چربی پای مژه ها است و ممکن است این التهاب داخل چشم را درگیر کند و سوطش و درد همراه داشت باشد
دو نوع بلفاریت قدامی و خلفی داریم:
بلفاریت یا گل مژه می تواند در داخل پلک (گوشه داخلی چشم) و یا بیرون پلک بروز می کند
ولی در کل ممکن است در بعضی مطالب گل ژه و بلفاریت را به جای هم کار ببرند.
دربسیاری از موارد معمولا گل مژه بدون نیاز به درمان رفع می شود. در برخی از موارد نیز ممکن است با گذشت چند روز بیمار شاهد رفع آن نبوده و شاهد رشد و حتی خونریزی آن باشد که بینایی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد.
درموارد غیر شدید این راه ها می تواند موثر باشد.
استفاده از کمپرس آب گرم : یک حوله در آب گرم بگذارید و سبپس بگذارید و سپس آب آن را بگیرید و به روی پلک چشمان بسته بگذاید و روزی دو یا سه مرتبه این کار را به مدت 5 دقیقه تکار کنید. این کار سبب کاهش درد و سوزش و سبب تسریع تخلیه چربی و عفونت ها می شود. بعد از کمپرس گرم به آرامی پلک و محل گل مژه را ماساژ دهید. ( این کار برای درمان شالازیون بسیار موثر است)
چای کیسه ای حاوی چای سبز را در بعد از دم کردن چای و ولرم شدن چای کیسه ای به روی پلک های بسته بگذاید اما مراقب باشید به داخل چشم نرود. این کار سبب آرام شدن و کاهش درد پلک می شود و همچنین سبب تخلیه چربی ها و عفونت ها از پلک می شود.
استفاده از شامپو بچه و یا شامچو های مخصوص شستشو چشم جهت در مان و پیشگیری از عود مجدد و رعایت بهداشت چشم ها قابل استفاده است. هم چنین در صورتی که اطراف پلک پوسته شده است و شوره در پای مژه هاست از همین شامپو ها استفاده کنید.
در مورادی که عفونت شدید باشد و یا التهاب پلک زیاد باشد ویا در دید اختلالی ایجاد شده باشد، پزشک ممکن است از قطره و پماد چشمی انتی بیوتیک و کورتیکواستروئید ها استفاده کنید. اما در موارد خفیف و درمان های خانگی به صورت خودسرانه از این دارو ها استفاده نکنید و کار درمان را به پزشک بسپارید.
آنتی بیوتیک های خوراکی در موراد شدید و فقط توسط پزشک تجویز میشود.
داروهای مسکن و ضد درد مانند استامینوفن و اببوپروفن درمان کننده نیستند اما درد و التهاب رو کاهش می دهند.